Dėshmori Ragip Jashari
Ragip Jashari  
  Biografia e Ragip Jasharit
  => Të dhënat thelbësore të Ragip Osman Jasharit –;;; Mardoçit
  => Të tjerët për Ragip Jasharin
  => Kush po ua zë frymën vlerave kombëtare të Ragip Jasharit?
  => Disa Poezi Të Ragip Jasharit
  Contatti
  Guestbook
Disa Poezi Të Ragip Jasharit
Vjeshta
-------
Vjesht e vonë
Vjesht e tharë
Mollë e pjekur
Q’do kund ngjyrë arë

Arë e lavruar
Tokë e punuar
Vjesht e vonë
Stuhi e tërbuar

Vjesht e vonë
Por vjesht me vend
Gjithmonë para dimrit
Vjesht për q’do kënd


Fshatari
--------
Gruri u mboll 
E u bë ugari
Tashmë i qetë
Dimëron fshatari

Gjerë në pranver
Fuqi duhet mbledh
E punuar punë 
Edhe më me zell 

Kështu mëndon 
I vyeri fshatr
Që punën dhe tokën
I ka shokë të pa ndar


Daja im
-------
Daja im jeton në bajgorë
Ku gjatë dimrit bie shum borë
Daja im me shum mjeshtri
Di të maroj saj e ski

Daja im mua me premtoj
Rshqitjën me ski të ma mësoj
Andaj pushimin tim dimëror
Do ta kaloj te daja n’bajgorë


Gjahtari i pafat

Një gjahtar me qifte n’krah
Paska dalur sot për gjah
Dhe zagari para tij n’vrap
Turinjët në borë duke i rrasë.

Në kaçube diç pëshpëriti
Qiften n’dorë gjahtari e qiti,
Vallë, të jetë ndonjë lepurosh
Që të mos mbetet gjahu bosh!

Por, si duket kot më kot
Lepuroshi s’doli dot,
Kështu i zhgënjyet mbeti gjahtari
Dhe pas tij u nis zagari.


Muzgu Dimëror
-------------
Ngadal bie muzgu
Duket yllë i parë
Dhe hëna më poshtë
Sa fillon me dalë

Q’do gjë xixëllonë
Si hëna dhe yjet
Acari i mbrëmjes
Filon ti lidhë nyjet

Dhe fshati ndezë dritat
Ata reflektorë 
Sa bukur shëndrisin
Mbi të bardhen borë

E nga larg të duket
Në këtë dimër të ftohët
Që q’do dritë e fshatit
Është votër e ngrohët


Gëzuar Viti I Ri
----------------
Gëzim i madh
Është këtu tani
Zemrat na këndojn
Ushtojn pa mahi
Ato janë të bardha
Rinore si ti

Vetëm ty të presim
I dashur Viti I Ri
Të festojm të gjith
I lumtur je ti

I lumtur e I pasur

Risi prap na sjellë
I gëzofshim si përher 


Mëngjesi i një dite janari 
--------------------------
Rrezet e kuqrremta 
E ngjyrë portokalli
Ato rreze dielli
Të një dite janari 

Me shpejtësi rrufeje
Qiellin flakëruan
E mëngjesit të ftohët
Ngrohtësi i ofruan

Rrugët morën frym
Rridhini tash si lum
Fëmijët nxitoni në shkoll
E të rriturit në punë

Andaj s’ish më i ftohët
Ai mngjes në janar
Se dieli e bëri të ngrohët
Të bukur dhe krenar


Në odën e gjyshit
--------------
Dimrit me borë
Kur bën aq të ftohët
Në odën e gjyshit
Gjithnjë është ngrohët 

Aty gjyshi plak 
Me të gjatin kamish
Qëndron pran oxhakut
I ulur këmbëkryq

Dhe kur fryen shtërngata
E bënë shum acar
Gjyshi plak fëmijëve
U tregon ndonjë prrall

Ata të gjith gojë hapur
Nga ai shiqojnë
Dhe gjdo fjalë t tij
Me ëndje e dëgjojn

Për trimëri e bujari
Gjyshi din t`ju rrëfej
Tu tregoj aq bukur
Sa të gjithve t`u pëlqej

Kështu fëmijët netëve
Kohrave fluturojn
Përmes tregimeve të gjyshit
Që me ëndjë i dëgjojn


Udhëtari
-------- 
Kur të rritëm
Shkollën ta mbaroi
Nëpër gjith botën
Unë do të udhtoj

Marko Polo i kohës son
E gjith bota do të më thon
Marko Polo e Magelan
Do ta shetis botën anë e mban

Meridianet paralelet
Metroplet t’gjitha skelet
Do të gjej shum shok e shoqe
Nga qdo vënd i kësaj bote

E gjat udhtimit
Do të mbaj ditarë 
Tu tregoj të gjithëve
Atë që kam parë 


Shoqët e mira
-------------
U takuan shoqët 
Rrugës për në shkoll 
Njëra më e trash 
E tjatra më e holl

Dhe kjo rrugë e shkollës
U bë vend takimi
Për shoqët e mira
Vend gëzimi e hidhërimi

Pak si shum je trashur
Ti moj shoqja ime
A bën të hash më pak
E të bësh më shum ushtrime 

Po ti oj e dshur 
S’ikur nuk ke q’han
Je tharë je terë
Si mish në tavan

E ty s’të nxëjn pantollat
Në fustan dimër e verë
Pse mos të shkoj si ti 
Në këtë vap me fanel

Po ty kësht të trash
Askush s’të adhuron
E lere më Burimin
Në të cilin ti mendon

Pse mos të dashka ty
Të bukurën e dheut
Kështu e holl
Si pëlqen as Andreut

Dhe kështu tërë rugës
Gjer sa mbrrinë në shkoll
Duke i thën njëra tjetrës
E trash apo e holl 

Por kur mbrrin në shkoll
Mësimi kishte filluar
Prandaj të dy shoqët
Per llaf qen penduar

Dikush do të mendonte
Vall mos jan hidhruar
Por shoqët e mira 
Një gjë të till nuk kishin lejuar

Ishin të pa ndashme 
Dhe shum shoqe të mira
Nuk mund ti prishte askush
E lerëmë bisedat e tilla


Shporta me pem 
--------------
Mollë e kuqe dhe e bradh
U takuan me një dardh
Bashk me ftonjë e portokaj
Me ca rrush e banane n’skaj 

Kështu nga vende 
E të ndryshme anë
Me një shport 
Tani ishin vënë

Molla ishte drenicake
Dardha e bukur gollakase
Ftonjët e mdhej ishin kosovar
Portokajt mesdhetar

Africane bananet ishin
E rrushuin e zi podrimjak e kishim
Tok në shport mbi tavolin
Në dhomën time në Prishtinë


Ari i zi
--------
Atje larg në arabi
Ku në qabe shkohet haxhi
Një sheiku të madh yzengji
Se qi shkrepi ta haj një fli
Po q’të bënte sheiku i zi
Fli nuk kishte në arabi
Atje bëhej vetëm ari i zi.
Shpejt sillma këtu një haxhi
Kosovar le të jet ai!
Dhe kjo u bë me shumë shpejtësi
Aty e sollën babën haxhi
Qfar kërkon ti baba haxhi
Të dërgoj në kosovë 
Të ma sillësh një fli?
Dhe kështu u hutua!.. 
Baba haxhi
Paj… q’të them sheik efendi
Një traktor e kam në shtëpi
Dhë një mercedes të tipit më të ri..?
Më shkurt më shkurt baba haxhi
Qfardo që kërkon ta plotsoj unë ty
Desha të them pakëz ar të zi
Ndoshta një dy, tri fuqi
Ha,ha,ha,ha u zgërdhi
Sheiku i zi 
Jo një, dy apo tri fuqi
Përplot anijën ta mbush unë ty
Vetm sillma këtu një fli.
Dhe tri orë pasi fluturoj
Aeroplani special 
Në Prishtinë ateroj
Haxhi baba në shtëpi shpejto
Dhe plakën e vet e urdhëroj
Shpejt oj grua të ma qitësh një fli
Me maz delesh ta lysh përmbi!
Po q’të gjeti o i ziu plak
A nuk je në haxhillëk!
Shpejt ori të ma qitësh atë fli
E kam dhan fjalën ta qoj në Arabi
E ta ndrroj më një nam ar të zi
Atëher plak vertet shpejtoj
Dhe pas pak flija për Arabi fluturoj
E tërë kjo kur përfundoj
Haxhi baba plakën e uroj
I lumi un oj grua që të kam ty
Vlen më shum së q’do pasuri
Sepse flijën që bën ti
Mund ta ndrrojm edhe me ar të zi.


Lumi 
----
Sa fort të magjeps
Ai lum gurgullues 
Që kalon rruz fshatit
Me atë shtat lakues

Gurgullima e tij
Muzik natyrore
Të bënë të jesh i lumtur
Të mbush me gëzim prore

Gëzimi jeta dhe hareja 
Buqasin nga ai lum
Andaj s’është qudi
Që e duam aq shum


Ëndrra e Kujtimit
-----------------
Kujtimit një dit diç ju kujtua
Shum thell në kujtime
Kujtimi u kujtua
Kujtoj e kujto e se’q përkujtoj
Ëndrrën që kishte par
Filloj ta tregoj
Kujtova tha kujtimi 
Se aq shum udhëtova
Sa të gjitha kontinentet
Ngapak i vizitova
Më kujtohet në Azi
Saharën e kalova
E në majën më të lartë
Vetëm pak pushova
Në Afrik pastaj niagarën
E pash një ujvar të bukur
Ku për pak sa s’rash
Gjer në Australi oqeanët
Not i kalova e në alpët e larta
Botën e vështrova
Në Antartik pastaj vërtet u lodha
Dy banane të bukuka aty i kafshova
Pastaj në Amerikë Nilin e kalova 
Një lum shum i madh
Vërtet u frigova
Në Amerikën jugore
Shumë pak qëndrova
Ariun polar aty e takova
I lumtur përsëri 
U ktheva në Europë
Ku i pashë kengurët
Që gënjenin pardon kercenin hop e hop


Qeni im
-------
Qenin tim e quaj Bak 
Të shetis me te
S’ngurroj aspak
 
Kur kam atë pran
Ndihem shum krenar
Shokët më kan zili  
Për qeini lozonjar

Baku im  
Është qen bernardin
Leshatok i madh 
E mbi të ghitha trim


Astronomi
---------
Në qytezën tonë
Buzë lumit
Kur të gjith
Ja thon gjumit

Alban Urani
Gjithnjë i zgjuar
Hënën dhe yjet
Duke i shikuar

Herë më dylbi
Herë me teleskop
Albanit nata
Nuk i shkon kot 

Alban Urani
Është astronom
Netëve të kthjellta
Kosmosin vështron 


Dera e shkollës sime
--------------------
Themeli ishkollës sime
Eshtë çelik i fort
Nuk mund ta lëkund askush
As stuhi as hord

Themeli i shkollës sime
Është përplot me gurë
Gurë të murosur
Që nuk tunden kurr

Gurthemel Migjeni
E poet të tjer pishtar
Më thrrasin në shkollë
Të mësoj pa u ndal

Dera e shkollës sime
S’mund të mbyllet kurr
Ajo fton për dituri
Ajo është si gurr


Shkolla ime
-----------
Shkolla ime 
Me emrin e saj
Është më e bukura
Në këtë skaj

E dua Migjenin
Shkollën e dua
Dritë e ardhmëris
Ajo është për mua


Nëna Terez
----------
Është një grua plakë
Por bij e re shiptare
I thon Nënë Terzë
Dallëndysh shtegtare

Dallëndyshet vin
E sjellin pranverën
E kudo që shkon nëna
Shporr pëgjithmon skëterrën

Nëna jonë krenare
Kudo mbjell shpres
Ajo është drit e dyt pas djellit
Nëna kurr s’do të vdes


Mërgimtari i këndon Kosovës
---------------------------
Kilometra me mija larg
Trupi im po më digjet prore
Vallë a ka vuajtje më të madhe
Oj Kosovë oj lule pranverore
Oj Kosovë moj tok stërgjyshrore

Mos më pyet ku ke mendjën
Netëve të gjata për qka ëndërroj
Se unë ty të mbaj në zemër
Ty Kosovë me asgjë s’të ndrroi
Nënë Kosovë vetëm për ty jetoj

T’më thrras Llapi e Gollaku
T’më thrras Drenica e Dugagjini
Rrafshi, Gjakova e Prishtia
Do të nisëm si vetëtima

E mëm dhan kushtrim Rugova
Ta dhash besën fluturova
Besa të qoftë edhe jetën
Për ty e flijova.
Dëshmori Ragip Jashari  
  "Të Vdesësh Për Tokën Tënde Dhe për Liri, Edhe Është Mburrje Edhe Është Krenari" - Ramiz KELMENDI kushtuar këto vargje Ragip Jasharit  
Oggi ci sono stati già 2 visitatori (5 hits) qui!
Questo sito web č stato creato gratuitamente con SitoWebFaidate.it. Vuoi anche tu un tuo sito web?
Accedi gratuitamente